De derde dag, de dag van Groesbeek. Na Groesbeek volgen de Zevenheuvelen. Maar om 4 uur in de morgen is dat nog een heel eind weg. Een leuke gedachte is dat we als
Het eerste stuk van deze dag liepen we naar Malden waar een rustpunt is die o.a. aardbeien met slagroom verkopen. Een van de ingebakken tradities van de Vierdaagse.
De Hoge Brug ? (Ma u bent bijna thuis.)
Toen ik dit shirt zag moest ik even de opmerking maken “Ik loop 50 wil best 60 maar dat kan niet.” Maar uiteraard respect.
We liepen na deze noodzakelijke onderbreking verder via Malden naar Mook. Een mooi stuk (soms wat smal overigens) langs de Maas. We bereikten Mook voor de 1ste maal (morgen nog een keer maar dan de andere kant op).
De volgende plaats was Plasmolen. Op een bord stond nog 28 km en iemand naast me maakte de opmerking 'oh nog maar 28' , waarop ik antwoordde "nog 28 zo veel nog". Het bleek Sandra van de Pink Angels te zijn die samen met Debbie liep. Na gecontroleerd te zijn liepen we over een pleintje waar vanaf diverse kanten de muziek en aanmoedigingen te horen waren.
Op een bepaald moment moet je even oversteken en dan kom je in een ander gedeelte van Plasmolen.
Hier loopt je richting de splitsing van de 40 km burgers , en later de 40 km militairen. Vroeger begon hier voor de 50 km een hele lange lus maar nu liepen we richting Ottersum.
Al enkele kilometers voor Ottersum (wat precies op de helft lag van deze dag) werden we door allerlei borden al gewezen op het feit dat dit dorp voor het eerst in de Vierdaagseroute lag.
Toch raar dat je dan het bordje Gennip passeerd terwijl je in Ottersum bent. (Later loop je de bebouwde kom weer uit en dan staat er wel Ottersum)
Maar we waren echt in Ottersum en besloten hier in het centrum even te rusten.
Hier kwamen we ook de verslaggever van RTL4 weer tegen.
Uiteraard vergaten we onze controleknipjes niet. Er kwam nog een bewoner bij ons staan om te vragen hoe het ging. Nou goed dus. We vroegen hem of ze vorig jaar niet teleurgesteld waren dat de Vierdaagse was afgelast. Hij zei dat er diverse ondernemers van alles hadden ingekocht. Ook snapte hij niet waarom het dorp nooit in de route was opgenomen. Nou wij ook niet want het was een hele leuke afwisseling zeker als je de lus bekijkt die we tot 2005 moesten lopen.
Man in black
Nadat we Ottersum weer hadden verlaten gingen we richting Milsbeek waar we rond 11.30u bij de grote militaire rustplaatst arriveerden. Ondanks dat dit de normale tijd is was de lus een stuk minder saai.
We liepen even naar rechts en zochten een rustplaats op een voor mijn psychologische plaats. (Net iets verder dan waar ik in 2002 ben uitgestapt, dan kan ik altijd zeggen dat ik verder heb gelopen dan in 2002.) Van de militairen had ik een sinasappel gekregen die ik direct maar opat.
Na de rust liepen we naar Breedeweg waar we in 2004 bij een man hadden geslapen.
De eerste heuvel moest al worden beklommen en in de verte zagen we Breedeweg al verschijnen.
Op een gegeven moment liep deze bekende wandelaar op klompen voor mij. Toen iemand tegen hem zei dat iedereen nu wel last van zijn voeten zou hebben antwoordde hij : "Ik niet in de klompen." Overigens zei hij tegen iedereen "Tot over 2 jaar" want zo redeneerde hij dan kunnen ze volgend jaar niet zeggen dat ze hem gemist hebben.
In Breedeweg stond mijn broer al te wachten bij cafetaria Rikken voor een ijsje. In 2004 toen we in Breedeweg sliepen waren we op de 2de dag daar gaan eten. Het had toen al 2 dagen geregend maar Angela Rikken zei toen : "Morgen regent het niet, want op de Dag van Groesbeek regent het gewoon niet." Ik antwoordde daarop , ok als het niet geregend heeft als wij hier passeren komen wij een ijsje halen. En zowaar het had niet geregend. Omdat het toen erg druk was hebben we het ijsje s'avonds genomen. Vandaar dat dit een traditioneel ijsje is geworden.
Mijn broer begon wat meer tempo te maken en ik wilde eigenlijk in Groesbeek nog even rusten. Maar op een gegeven moment liep het toch weer lekker zodat ik pas op de Zevenheuvelenweg net na de militaire begraafplaats een stoel opzocht.
En hier merkte ik dat ik toch even teveel van mezelf had geeist. Ik heb daar zeker een half uur gezeten. Mijn broer (die op de militaire begraafplaats zat) stuurde ik een SMS om ongeveer 13.45u. Later belde hij mij nog waar ik zat en pas om ongeveer 14.05u toen hij bij mij kwam zitten kreeg hij de SMS door.
Na deze rust liepen we verder en ik kocht nog even wat te drinken op de Zevenheuvelenweg. Ook kwamen we weer het Vitens waterpunt tegen. (Overigens was tussen Milsbeek en Breedeweg ook een waterpunt extra ingericht.)
We kwamen aan in Berg en Dal waar wel iets heel aparts te koop werd aangeboden. Ik pas even!
In Nijmegen zijn het niet veel straten meer maar ze zijn wel ontzettend lang. Hoewel er genoeg publiek aan de kant staat blijven de straten lang. Ik rustte nog voor de laatste maal, en was daarna rond kwart voor vier ik weer bij de finish. Over deze dag had ik 11.30u gedaan.
Veertig jaar
In Malden overigens besloten mijn broer en ik even naar de toilet te gaan. Hier stond echter geen druk op zodat ook hier steeds een toilet verstopt raakte. We hebben daar zeker een kwartier verloren. En dan komt er nog een vrouwelijke militair “Sorry but my Group marching on, I must now to the toilet.” Ja zei ik tegen de andere wachtende spottend “mijn groep wacht ook.” Maar ze ging toch vlug voor en na afloop riep ze ons al rennend na “Thank you"
Net buiten Mook wilden we gaan rusten bij een torentjes maar dit jaar was er een kraampje opgesteld. We konden dus zelfs op een bakje zitten. Men kwam zelfs vragen of je iets moest drinken. Ik heb mijn drinkflesje dus maar direct weer even aangevuld.
Bij de finish zag ik mijn broer weer en toen ik me had afgemeld en de Gelderlander had opgehaald ging ik het wandelboekje stempelen. Dat kan altijd al op donderdag. Daarna liepen we naar Koks en Ko waar Marian en mijn moeder al zaten. Omdat mijn broer nog even bij COOP wat drinken ging kopen kwam ik als eerste aan. Ik bestelde 2 Lipton Ice en men dacht dat ik wel erge dorst had. Maar toen mijn broer ook arriveerde begrepen ze het.
We wisten nog niet wat we zouden gaan eten. En erg lenig ben ik ook niet na al 3 maal 50 km.
Vergeet mijn gastenboek niet:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten