Vanmorgen werd door mijn broer alsnog de zogenaamde Lent-opmerking gemaakt. Hoewel we al bijna in Malden waren was dat erg laat dit jaar. Na een minuut of tien wandelen besloten we een flesje te nemen bij een benzine-pomp. Die speelde uiteraard goed in op de vele wandelaars die langs kwamen. Uiteraard werd er nog niet getankt. Hij maakte de opmerking nadat hij zijn flesje ging afrekenen “en pomp 3”. Misschien niet zo’n sterke Lent-opmerking maar toch (vanwege het ontbreken van een betere opmerking) goedgekeurd.
De route liep richting Malden. Daar besloot ik bij onze vaste rustplaats 2 beschuiten met aardbeien te nemen. Dit omdat ik woensdag erg weinig had gegeten en ik moest toch wat energie opdoen.
Daarna gingen we naar het toilet bij het verzorgingshuis in Malden. Dat hadden we vorig jaar besloten omdat we al twee maal iets verderop waren gegaan en beide malen was de afvoer niet goed.
Na deze sanitaire onderbreking liepen we verder richting Mook, we kwamen de KRO-tent en de KNBLO-tent nog tegen. Toen we over het marktplein van Mook liepen moest ik weer naar het toilet. Dus ik stuurde een SMS naar mijn broer. Hij zat al te wachten bij het torentje net over een bruggetje waar we ieder jaar even rusten. Toen ik aankwam zei hij dat hij geen SMS had ontvangen. Dat kon ook niet want ik had het naar zijn huisadres gestuurd. (Toen hij s’avonds zijn meldingen afluisterde via de laptop hoorde hij met een computerstemmetje “Naar WC”.
Tijd om richting Plasmolen en Milsbeek te wandelen. Het weer was nog goed al begonnen er wel wat wolkjes te komen. Als je op een gegeven moment een weg oversteekt en in het andere gedeelte van Plasmolen komt is het gevoelsmatig nog een heel stuk tot je bij de afslag van de 40 kilometer aankomt.
Toen we echter in de 50 kilometerlus aankwamen begon het al snel te regen. En ook hier waren er weer 40 kilometerwandelaars die de afslag hadden gemist. Het is dan nog 2,5 kilometer naar Ottersum, maar het goede nieuws is dat je dan op de helft bent.
De regen kwam echt met bakken uit de hemel. In Ottersum aangekomen was het dus niet echt geschikt om buiten te rusten. Dus we besloten ergens binnen te rusten. Gelukkig was het daar niet druk. De barman nodigde ons uit om te gaan zitten. We namen iets te drinken en een vrouw met dochter vroeg of ze een foto van ons mochten maken. Ja zei ik maar dan maak ik ook een foto van jullie.
Het bleef regenen dus na een klein kwartier besloten we toch verder te wandelen. We moesten wel om 17.00u binnen zijn. We verlieten Ottersum en gingen weer de saaie lus in. Hier beweerde een jongen dat hij een grote blaar op zijn kleine teen had. Een grote blaar op je kleine teen zei een medewandelaar, je kunt ook overdrijven. Gelukkig waren we al vlug weer op de terugweg naar Milsbeek waar we weer aansloten bij de 40 kilometerwandelaars. Zij hadden vanaf de splitsing slechts 413m hoeven te wandelen naar dit punt. Wij ruim 10 kilometer. En dan te weten dat die 413m nog ruim is geschat volgens mij.
In Milsbeek hebben we weer even geschuild voor de regen en namen een broodje gehaktbal. Maar na een klein kwartier (we hebben even kunnen zitten, maar was je wel je plaats kwijt als je iets ging bestellen, daarom hadden we het broodje pas aan het einde besteld.) besloten we toch weer verder te wandelen richting Bredeweg.
Hoewel het soms wel lichter leek te worden bleef het regenen. Na nog even te hebben geschuild bij de sportvelden in Bredeweg ging de tocht verder richting Groesbeek. Ook hier waren de paraplu’s nog nodig.
Pas toen ik Groesbeek bijna uitliep begon het minder te regenen. En ook de zon brak door. Men begon het lied “Walking on sunshine te zinnen om de zon aan te moedigen. (Dit wordt het thema van volgend jaar besloot ik op dat moment)
En op de zevenheuvelenweg begon de zon echt door te breken. Gelukkig geen regen op de zevenheuvelenweg dacht ik want dan is het toch minder leuk.
Halverwege de zevenheuvelenweg was mijn broer al aangekomen bij de KRO-tent, ik arriveerde even later en kon nog net Hella (van de wandeling) op de foto zetten.
Op de Zevenheuvelenweg was het erg druk en omdat de zon was doorgebroken werd er ook enthousiast geklapt en gedanst door het publiek.
En ook SBS6 (Hans Kraaij) was aanwezig op de Zevenheuvelenweg.
Aangekomen in Berg en Dal kon gezocht worden naar de rustpost van de Gouden Kruis Dragers. Ook deze derde (en voor hen laatste verzorgingsdag) was er weer goed gezorgd. En het was ook even weer wat bijkletsen.
Daarna konden de laatste kilometers richting de finish gaan beginnen. Dit jaar heb ik geen huilende wandelaars gezien die met moeite de Zevenheuvelen waren overgekomen. De meeste liepen nog goed door.
Het publiek was ook hier enthousiast en ook ANTON AUS TIROL was aanwezig.
Soms moest er nog wel even een Sms’je worden verstuurd/gelezen, maar over het algemeen was de belangstelling toch gericht op de wandelaars.
En toen ik de dames van Compeed (Compeed zijn blarenpleisters, sommige zweren erbij, andere zeggen dat er geen grotere rotzooi is) voorbij liep, was de finish in zicht. Ik moest nog even opzij voor een ambulance maar kon daarna de 3de dag afsluiten. Het gevoel was goed, nog één dag, het is nog maar 50 kilometer op weg naar de gladiolen. Door de regen had ik wel een blaar op mijn op één na kleinste linkerteentje gekregen. Het was gevoelig maar ik deed er nog even niets aan. Ik zou vrijdag wel kijken.
Na de wandeling gelijk weer op de mail kijken voor de MBA uitslagen. En ze stonden erop. Ik zag een acht voor bedrijfsadministratie en een vijf voor belastingwetgeving staan. Maar waren dit de punten voor de dagexamens???? Zenuwachtig keek ik of er nog een mail stond en dat was niet zo. En toen ik goed keek bleek het inderdaad om het dagexamen te gaan. En ik kreeg al een beetje een positief gevoel. (al mag je de huid natuurlijk nooit verkopen voordat de beer geschoten is). Maar als deze “puinhoop” (dat was mijn gevoel, over het dagexamen) al een vijf is, dan zou het avondexamen waar ik duidelijk een beter gevoel over had, wel eens net voldoende kunnen zijn.
We reden terug naar ons gastgezin en besloten in het waterkwartier een frietje te gaan eten en een ijsje te kopen.
Iets na achten besloot ik naar boven te gaan om wat te rusten en vroeg aan mijn broer nog iets over de krant die hij zat te lezen. Dat kwam me op een snauw te staan, ik mocht niet zo hard praten want het journaal was bezig.
Vergeet mijn gastenboek niet:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten