Het werd een vroegertje deze keer. Mijn wekker stond op 4.30u ingesteld. Even in de archieven duikend zag ik dat ik deze tocht voor de laatste maal had gewandeld in 2005.
Toen ik naar mijn broer reed moest ik bij de eerste verkeerslichten die ik tegenkwam al goed opletten. Een (naar later bleek) dronken automobilist had zijn auto tegen een lantaarnpaal geparkeerd. Zowel de auto als de paal waren flink beschadigd. De politie was al aanwezig.
Toen ik mijn broer had opgepikt, die weer zijn oranje wandelhoed droeg, (die dus absoluut niets te maken heeft met enige EK voetbal) bedacht ik me dat ik een hoofddeksel was vergeten. Toch nog maar even terug naar huis, waar we weer de auto zagen. Er was ondertussen ook een ambulance gearriveerd.
Rond half zeven waren we in Barendrecht waar de start op een andere plaats van dan in de vorige door ons gewandelde edities. Rond zeven uur konden we vertrekken voor onze eerste 50 km. (en voor mij de laatste voor de Vierdaagse). Net voor de start zagen we Ed (met hoed) van W4W nog.
Het begin van de tocht was het nog wat dreigend weer en soms viel er inderdaad even een buitje.
We liepen eerst door Barendrecht zelf.
Helaas zagen we ook hier dat er iets in puin lag. Het glas was totaal kapot geslagen. Je vraagt je af waar het voor nodig is.
Soms was de zin van de route niet helemaal duidelijk. De wandelaars die u op de onderstaande foto ziet lopen over het rechte gedeelte maar volgens de route moest je steeds slingerend door de begroeiing heen.
We kwamen ook langs het station van Barendrecht.
Toen we van een trap af moesten maakte ik de opmerking dat ik last heb van hoogtevrees. Ik vulde de opmerking aan met "ik heb het al als ik in een diep bord kijk." Iemand gaf als advies mee om dan toch maar een laagje tomatensoep in het bord te laten staan.
Genietend van de natuur (en even iets minder van het weer) naderden we na ongeveer 11 km de eerste rust.
We liepen verder en kwamen een stukje langs de HSL-lijn te lopen. Ook zagen we een dressuurwedstrijd.
Toen we bij de 2de rust aankwamen werden de sluizen opengezet. Een stevig buitje dus. Maar het was voorspeld. Hier kon je ook naar de toilet (dat was in voorafgaande edities nog wel eens een probleem.) Maar we hoefden er geen gebruik van te maken.
We dronken een kopje boulion en liepen naar 10 minuten weer verder. Het volgende stuk was een vrij lang stuk van ongeveer 15 km.
We liepen over een gebied met een spoor voor kinderen.
En langs de Oude Maas. En toen riep de natuur mij. Maar vlug de stuiken ingedoken. Beetje op de hurken zodat de boten op de Oude Maas mij niet konden zien.
We staken de Heinenoordtunnel over om weer richting Barendrecht te lopen.
Toen kwamen we aan bij de Carnisse Grienden een zeer mooi natuurgebied met wilgen en bruggetjes. De wilgen doorlopen een driejarige cyclus van knotten.
En toen was de 3de rust bereikt. Weer even wat rusten en drinken en daarna verder richting Rhoon.
En de tullepetaonse Walker (met WANDELHOED) zit hier nog even te bedenken hoe hij volgende week de Kennedymars te Someren gaat aanpakken.
De weg richting Rhoon liep helaas over een wat drukkere weg zodat uitkijken op zijn plaats was.
Maar toen Rhoon werd bereikt was het weer wat rustiger wandelen.
En ook hier zagen we weer paarden, ditmaal een rijles.
En ook liepen we door een hertenkamp. We bereikten hier al vlug de caférust waar weer wat werd gedronken. Er werd door enkele nog lekker gerookt nu het nog kon. Vanaf 1 juli 2008 is het afgelopen voor de rokers.
Na deze rust moest de 60 kilometer nog een extra rondje maken. Wij liepen via de Rhoonse Grienden terug naar de wagenrust.
Ook hier weer een aantal bruggen en wilgen.
Toen we langs de achterkant van een golfbaan liepen zagen we dat niet iedereen de putting green direct kon vinden. Dit balletje vloog net voor mij langs.
Toen we hadden gerust naderden we snel weer Barendrecht. We zagen de verschillende architectuur.
Heel mooi allemaal zeker omdat het ook later tijdens deze wandeling mooi weer was geworden. We moesten nog wel even de onderstaande golfbrug over.
Maar daarna was het slechts 'n kleine kilometer langs de trambaan lopen om de finish te bereiken.
Hier hebben we nog even iets gedronken en de reclamekaartjes afgegeven. We zagen ook kaartjes van Danyell liggen. Zij heeft ons eigenlijk op het idee gebracht van dit soort kaartjes.
Na 9 uur en 50 minuten had ik deze 49,3 km afgelegd. Geen slechte prestatie. Dit geeft vertrouwen voor de Vierdaagse.
Volgende week de Zevendorpentocht en supporteren van mijn broer tijdens de Kennedymars van Someren.
Vergeet mijn gastenboek niet:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten