Rond de middag ben ik naar mijn ouders gereden. Mijn moeder had ook meegelopen en ik wilde ook mijn vader de belevenissen vertellen. Nog steeds met het besef dat ik het dit jaar door de warmte waarschijnlijk toch niet gehaald zou hebben. Ik kreeg bij mijn ouders nog een lekker salade dus daar hoefde ik ook niet meer voor te zorgen. Half de middag nog even naar de stad geweest en even op het terras gezetten waar ook mijn broer zat. Ook hier ging het gesprek weer over de (afgelaste) Vierdaagse, we mijmerde dat we op dit moment over de Via Gladiola hadden kunnen lopen. En ons kroontje op de gouden medaille hadden moeten afhalen. Wat zal het rustig zijn in Nijmegen dachten we. Na enkele Ice-tea en 2 Hoegaarden keerde ik huiswaarts. Toen ik s'avonds nog even naar de stad was gegaan reed ik langs mijn stamcafé De 3Weesgegegroetjes (3W die tijdens de Vierdaagse voor de verzorging zouden zorgen) en zag daar AD Fens zitten die al voor de 22x de Vierdaagse zou hebben gelopen. Hij vertelde dat hij na de 1ste dag ook zeer misselijk was geworden (eigenlijk ook mijn verhaal). Hij wist nog niet of hij volgend jaar nog zou gaan, ik vertelde dat ik twijfelde maar waarschijnlijk toch weer wel zou gaan proberen. (als het tenminste niet wordt verplaatst buiten de schoolvakanties)
Kortom
11 Jaar Vierdaagse "De Kroon op mijn werk".
NOG NIET maar we tellen weer af naar volgend jaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten